اثرات هورمون‌ها بر پوست و موی شما

سلامت پوست و مو یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های افراد، بویژه خانم‌هاست زیرا ارتباط زیادی با زیبایی چهره دارد. از این رو، هر روز روش‌ها و داروهای زیادی در رابطه با پوست و مو مطرح می‌شود که بعضی از آن‌ها واقعا تاثیر چندانی ندارد و فقط تبلیغات توخالی تولیدکنندگان است. یکی از این روش‌ها که مدتی است از آن صحبت می‌شود، استفاده از هورمون‌ها در زیبایی است.

جام جم سرا: عده‌ای معتقدند برخی هورمون‌ها نقش موثری در زیبایی پوست و مو دارد و بخشی دیگر سلامت پوست و مو را به خطر می‌اندازد. این عده می‌گویند با مصرف بعضی از داروهای حاوی هورمون‌های موثر می‌توان به سلامت بیشتر پوست و مو کمک کرد. این ادعا تا چه حد درست است و آیا اصولا اصطلاح هورمون خوب و بد از نظر علمی درست است؟

وقتی هورمون انسولین پوست را بیمار می‌کند

در رابطه با تغییرات هورمون‌ها و پوست، نقش هورمون انسولین اهمیت بسیاری دارد. اختلال در ترشح این هورمون به بیماری دیابت منجر می‌شود. این بیماری بیشتر ارگان‌های بدن از جمله پوست و مو را درگیر می‌کند. تغییراتی که دیابت در پوست ایجاد می‌کند، به صورت قرمزی صورت و افزایش رنگدانه پوست ـ طوری که چهره فرد برنزه می‌شود ـ نمایان می‌شود. افزایش رنگدانه پوست بیشتر در نواحی چین‌ها مانند چین گردن، زیربغل‌ها و کشاله ران رخ می‌دهد.

ریزش منطقه‌ای مو، شکنندگی ناخن‌ها و چکشی شدن ناخن از علائم اختلال در تیروئید است

مشکل دیگری که این بیماری ایجاد می‌کند، نکروز یا از بین رفتن انگشتان دست و پاست و پوست بدن ممکن است به رنگ نارنجی و زرد درآید. تاول‌های غیرالتهابی نیز ممکن است در اندام تحتانی به دلایل ناشناخته به وجود بیاید. در بعضی افراد تاول‌های ریزی در ناحیه ساق پا ایجاد می‌شود که اطراف آن هیچ گونه قرمزی ندارد و کاملا بدون علامت است. در عده‌ای دیگر مشکلات پوستی بیشتر به صورت تغییرات مفصلی ایجاد می‌شود، به این صورت که پوست در ناحیه مفصل‌های کوچک مانند انگشتان ضخیم می‌شود. این حالت باعث اختلال در حرکت انگشتان می‌شود و بیشتر در مواردی که دیابت کنترل نشده و همراه با درگیری کلیه و چشم باشد، اتفاق می‌افتد. برخی ضایعات قهوه‌ای رنگ نیز در نواحی ساق پا افزایش پیدا می‌کند که گاهی زخمی می‌شود و ممکن است بیمار را تا مدت‌ها درگیر کند.

از دیگر مشکلات پوستی، بروز ضایعات قرمز رنگ مدور همراه با بثورات است که در عده‌ای از بیماران دیده می‌شود. دلیل آن افزایش تری گلیسرید در بیمارانی است که دیابتشان کنترل نشده باشد. دیابت روی مو‌ها هم آثار منفی زیادی دارد. برای مثال در ناحیه مو‌ها بثورات پوسته دار به وجود می‌آید و بیشتر در افراد دیابتی که مشکل کلیه نیز دارند شایع است. دیابتی‌ها نسبت به عفونت‌های قارچی مستعدترند و بیشتر اوقات این ضایعات در ناحیه لب‌ها و گوشه لب ایجاد می‌شود. همچنین افرادی که دیابت دارند به دلیل همراهی با تخمدان پلی کیستیک یا مقاومت به انسولین ممکن است دچار پرمویی شوند.

تیروئید نسخه پوستتان را می‌پیچد

کم کاری و پرکاری غده تیروئید تغییراتی در پوست ایجاد می‌کند. در مواردی که فرد دچار پرکاری تیروئیدی است، پوست، نرم و مخملی، نازک، گرم و همراه با تعریق زیاد است و ممکن است فرد دچار افزایش رنگدانه در پوست شود. خارش در نواحی مختلف بدن و تورم ساق پا و کهیر از علائم دیگر پرکاری تیروئید است که بیشتر اوقات فرد پس از مراجعه به پزشک متوجه بیماری‌اش می‌شود و لکه‌های برص و نازکی مو‌ها و ریزش آن‌ها در افراد مبتلا، شیوع بیشتری دارد. ریزش منطقه‌ای مو، شکنندگی ناخن‌ها و چکشی شدن ناخن از علائم دیگر این بیماری است. از سوی دیگر، کاهش ترشح هورمون تیروئید نیز مشکلاتی را برای پوست و مو به وجود می‌آورد. در این افراد پوست خشک وخشن، سرد و رنگ پریده است.
جوانانی که به دلیل ورزش از داروهایی حاوی تستسترون استفاده می‌کنند تا ماهیچه‌هایشان را حجیم کنند، دچار عوارض ناخواسته‌ای مانند کاهش موی سر و افزایش جوش‌های صورت و پرمویی می‌شوند

ممکن است پوست متورم شود و تغییر رنگ پوست به رنگ زرد شایع است. پوست براحتی کبود می‌شود که دلیل آن شکنندگی عروق است و با کوچک‌ترین ضربه کبودی‌هایی در آن ایجاد می‌شود. خشکی و افزایش ضخامت پوست و پوسته پوسته شدن در این افراد بیشتر دیده می‌شود. در مو‌ها بیشتر اوقات شاهد خشن و شکننده شدن، کاهش رشد مو و کم مویی یک سوم خارجی ابرو هستیم. ناخن‌ها در این افراد نازک و شکننده و رشد آن کم می‌شود.

کاهش و افزایش هورمون کورتیزول

مشکل دیگری که در اثر اختلال هورمونی در پوست به وجود می‌آید، به دلیل افزایش و کاهش هورمون کورتیزول است. در افرادی که میزان کورتیزول سرم خونشان افزایش پیدا می‌کند بیماری «کوشینیگ» به وجود می‌آید و افرادی که کورتیزول خونشان کم می‌شود دچار بیماری «آدیسون» می‌شوند. افزایش سرم کورتیزول یا منشا داخلی دارد یا به دلیل استفاده زیاد از داروهای کورتونی به دلیل بیماری خاص است. در این حالت این افراد معمولا شکم و سینه‌های پر، دست و پای کوچک، تنه‌های بزرگ و صورتی گرد و گونه‌های پر دارند که در اصطلاح صورت ماه شکل نامیده می‌شود. قسمت پشت گردن و شانه‌هایشان پر و حجیم است و پوست این افراد شکننده و ترک‌هایی در نواحی شکم و ران‌ها و بازو‌ها دارند. ترمیم زخم در آن‌ها طول می‌کشد و با کوچک‌ترین ضربه به پوست دچار خون مردگی می‌شوند. این گروه به عفونت‌های قارچی، آکنه و پرمویی مستعد هستند.
نقطه مقابل این گروه، بیماری آدیسون است که در اثر کاهش ترشح هورمون کورتیزول به وجود می‌آید. در این بیماری پوست دچار تغییرات رنگدانه‌ای می‌شود؛ یعنی در بعضی از نقاط پوست پررنگ‌تر، خطوط کف دست پررنگ‌تر و خال‌ها نیز بیشتر می‌شود و غضروف‌ها نیز دچار سفتی می‌شود، بخصوص غضروف گوش.

نقش هورمون‌های زنانه و مردانه بر پوست

افزایش سطح هورمون‌های تخمدان در زنان، مشکلاتی در پوست ایجاد می‌کند. خانم‌هایی که کیست زیادی در ناحیه تخمدان دارند، عموما چاق هستند، جوش‌های آکنه‌ای در صورت و بدن دارند و بیشتر اوقات در ناحیه صورت و اطراف سینه دچار پرمویی هستند.
ریزش موهای سر نیز از مشکلات اساسی این افراد است. اما کاهش هورمون‌های تخمدان، به دلیل بیماری‌ای خاص یا افزایش سن و یائسگی رخ می‌دهد. این افراد دچار کاهش موی سر شده و رشد ناخن‌ها در آن‌ها کم می‌شود. کم شدن چربی پوست و در اثر آن خشک و چروک شدن آن از عوارض دیگر کاهش ترشح هورمون هاست. در این خانم‌ها میزان هورمون‌های تخمدان کم می‌شود ولی هورمون‌های تستسترون که به طور طبیعی در خون خانم‌ها کم است، بیشتر شده و باعث ایجاد موهای زائد در ناحیه صورت و سینه می‌شود.
جوانانی که به دلیل ورزش از داروهایی حاوی تستسترون استفاده می‌کنند تا ماهیچه‌هایشان را حجیم کنند، دچار عوارض ناخواسته‌ای مانند کاهش موی سر و افزایش جوش‌های صورت و پرمویی می‌شوند.
یکی دیگر از عوارض این دارو‌ها ترک‌های پوستی مشابه ترک‌های دوران بارداری است.

هورمون‌ها مثل همند

هورمون‌ها از مجموعه‌ای از ارگان‌ها ترشح می‌شوند تا روی ارگان‌های دیگر اثر بگذارند. وقتی میزان هورمون‌ها از حد طبیعی بیشتر یا کمتر شود، تغییراتی در تمام ارگان‌ها از جمله پوست و مو ایجاد می‌کند. پس این باور که بعضی هورمون‌ها برای پوست و مو مفید و بعضی‌ها مضرند درست نیست.
هورمون‌ها باعث افزایش رنگدانه‌ها در بعضی نواحی بدن می‌شود. ترک و شکنندگی پوست از جمله عوارض افزایش این هورمون‌هاست

وقتی هورمونی بیش از حد یا کمتر از حد طبیعی ترشح شود، پزشک با تجویز داروهای هورمونی میزان ترشح آن را متعادل می‌کند. به این ترتیب بیماری درمان و مشکلات ناشی از آن برطرف می‌شود. این موضوع در تمام افراد قابل اجرا نیست؛ بنابراین افراد نباید به طور خودسرانه داروهای هورمونی مصرف کنند تا به قول خودشان پوست و موی سالمتری پیدا کنند. داروهای هورمونی فقط زمانی تجویز می‌شود که مشکل هورمونی خاصی وجود داشته باشد.

هورمون‌های بارداری و پوست

هورمون‌های بارداری‌‌ همان هورمون‌های تخمدان است که در این دوران افزایش پیدا می‌کند. این هورمون‌ها باعث افزایش رنگدانه‌ها در بعضی نواحی بدن می‌شود. ترک و شکنندگی پوست از جمله عوارض افزایش این هورمون‌هاست. یکی دیگر از تغییرات این دوران افزایش رشد موهاست ولی پس از زایمان، مو‌ها دوباره وارد مرحله ریزش می‌شود. به طور کلی، رشد مو و ناخن در دوران بارداری بیشتر و پس از زایمان کمتر می‌شود. البته اگر خانمی بارداری طبیعی داشته باشد می‌تواند با استفاده از ذخایر بدنش هم جنین را خوب تغذیه کند و هم دچار کمبود ویتامین نشود. اگر میزان این ویتامین‌ها در بدن کم باشد، فرد دچار ریزش مو و شکنندگی ناخن‌ها و مشکلات پوستی می‌شود.

مشکلات هورمونی زنان

۱٫ افزایش میزان استروژن

افزایش میزان استروژن در زنان – خصوصا زنان بالای ۳۵ سال –  بسیار شایع است اما بیشتر خانم‌ها به این تغییر هورمونی اهمیتی نمی‌دهند و آن را بخشی از تغییرات چرخه قاعدگی خود می‌دانند. خانم‌هایی که دچار دیابت، چاقی و فشارخون هستند، داروهای استروژنی مصرف می‌کنند یا باردارند نیز ممکن است دچار افزایش میزان استروژن باشند.

علایم: پی‌ام‌اس، میگرن، تغییرات خلق‌وخو، گرفتگی، فیبروئید رحمی، افزایش وزن بی‌دلیل، پوکی استخوان، احساس خستگی و بی‌حالی، آلرژی، کاهش فعالیت جنسی، فشارخون بالا، التهاب، گرگرفتگی، ریزش مو، قاعدگی‌های نامنظم، رشد بیش از حد مو در صورت و آکنه.

۲٫ کاهش میزان استروژن

کاهش میزان استروژن معمولا در دوران یائسگی شایع است اما خانم‌هایی که درمان‌های هیستروکتومی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را انجام داده‌اند، از یک بیماری خودایمنی رنج می‌برند یا میزان چربی در بدن‌شان خیلی پایین است نیز دچار کاهش میزان استروژن می‌شوند.

علایم: خستگی، گرگرفتگی، تعریق شبانه، اختلال حافظه، اختلال تمرکز، درد مفاصل، خشکی پوست، لکه‌های قهوه‌ای پوست، پیری زودرس، چین و چروک، سردرد، آرتروز، افسردگی، حملات هراس و کاهش اعتماد به‌نفس.

۳٫ افزایش میزان پروژسترون

هورمون پروژسترون به طور طبیعی در دوران قاعدگی از تخمدان‌ها ترشح می‌شود و ممکن است به دنبال مصرف قرص‌های پیشگیری مقدار آن از حد معمول بالاتر رود.

علایم: حساسیت سینه، احساس نفخ، نوسان خلقی، خواب‌آلودگی بیش از حد، سرگیجه، مستعد شدن نسبت به عفونت قارچی و کاهش استروژن.

۴٫ کاهش میزان پروژسترون

هورمون پروژسترون تاثیر بسزایی بر عملکرد قسمت‌های مختلف بدن دارد و ترشح هورمون‌های استروژن و کورتیزون را مهار می‌کند. افزایش میزان استروژن، مقاومت به انسولین، استرس مزمن، رژیم غذایی غلط، ورزش نکردن و برخی بیماری‌ها می‌توانند سبب کاهش میزان پروژسترون شوند.

علایم: ناباروری، بیماری‌های تیروئیدی، افسردگی، کاهش میزان قندخون، حملات هراس، حساسیت سینه، فیبروکیستیک شدن سینه، احتباس آب در بافت‌ها، قند خون پایین، قاعدگی نامنظم، کمبود منیزیم، خشکی واژن و لخته شدن خون در دوران قاعدگی.

۵٫ افزایش سطح هورمون‌های آندروژن

این هورمون‌ها در بدن زنان باید به استروژن تبدیل شوند. هورمون‌های آندروژن بر عملکرد قسمت‌های مختلف بدن اثر می‌گذارند؛ از جمله عملکرد دستگاه تناسلی، میل جنسی، رضایت جنسی، استخوان‌ها، کلیه‌ها، کبد و عضلات. درمان نشدن سطح بالای هورمون‌های آندروژن به بیماری‌هایی از قبیل مقاومت به انسولین، دیابت، کلسترول بالا، فشارخون بالا و بیماری‌های قلبی منجر می‌شود.

علایم: آکنه، هیسوتیسم (افزایش موهای زاید در قسمت‌های غیرمعمول مانند چانه و پشت لب)، تنک شدن مو، سندروم تخمدان پلی‌ کیستیک، نازایی، چاقی در ناحیه شکم، کمبود HDL (کلسترول خوب) و افزایش LDL (کلسترول بد).

۶٫ کاهش سطح هورمون‌های آندروژن

میزان کم هورمون‌های آندروژن می‌تواند در هر سنی سراغ خانم‌ها بیاید اما اغلب در دوران پیش یائسگی و بعد از یائسگی ایجاد می‌شود. کاهش این هورمون‌ها ممکن است در اثر فقدان قاعدگی (به دنبال ورز‌ش‌های سنگین و رژیم غذایی غلط باشد)، سطح بالای پرولاکتین در دوران شیردهی و تومورهای غده هیپوفیز ایجاد شود.

از کجا بفهمیم مشکل هورمونی داریم

این موضوع به میزان دقت فرد به سلامت پوست و مو بستگی دارد. برای مثال فردی که آکنه دارد زمانی که به متخصص مراجعه می‌کند، پزشک با یک آزمایش می‌تواند متوجه وجود کیست وخیم تخمدان در او شود ولی شاید بیمار هیچ علامت دیگری از بیماری نداشته باشد.
فردی که به دلیل پرمویی به پزشک مراجعه می‌کند، با انجام یک آزمایش ساده دلیل پرمویی‌اش ـ که یا از مشکلات تیروئیدی است یا تخمدان ـ شناسایی می‌شود.
فردی که دیابت دارد، ممکن است اولین علامت بیماری‌اش‌‌ همان بثورات پوستی باشد که با‌‌ همان آزمایش خون قابل تشخیص است.
بنابراین توجه به سلامت پوست و مو اهمیت دارد. فردی که برای مثال ریزش مو دارد نباید این مساله را یک مشکل ساده فرض کند، بلکه توصیه می‌شود به پزشک متخصص مراجعه کند چون این ریزش به ظاهر ساده شاید دلیل یک بیماری هورمونی باشد.

پوست مستعد جوش و آرایش

جوش و آکنه بر روی پوست صورت به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات پوستی محسوب می شوند. کسانی که پوست مستعد جوش دارند، همیشه از این ظاهر شدن یک جوش جدید می ترسند. آکنه بخصوص وقتی که به صورت حاد موجب قرمزی و التهاب پوست می شود، عذاب آور است، بخصوص زمانی که به یک مهمانی دعوت شده اید. پوشاندن جوش ها با آرایش، حتما اولین و بهترین راه حلی است که به ذهنتان می رسد. با توجه به اینکه برطرف شدن جوش نیاز به مراقبت های ویژه پوستی دارد، به طور حتم این کار یک شبه به وقوع نمی رسد پس تنها راه همان استفاده از محصولات آرایشی بوده تا پوست صاف و یکدست شود.

اگر اهل آرایش کردن هستید، حتما به این نکته توجه داشته اید که محصولاتی را بکار بگیرید تا به پوستتان آسیب نرسد و زمینه جوش زدن را نیز فراهم نکند. با وجود ترکیبات مختلف این محصولات، در نظر گرفتن بی ضرر بودن برای سلامت پوست بسیار مهم است. البته باید یادآور شویم که پیشگیری و درمان این عارضه در مورد پوست مستعد جوش برای داشتن پوست سالم و شفاف ضروری است.

لوازم آرایشی مناسب انتخاب کنیم

امروزه به دلیل سبک بودن اکثر لوازم آرایشی، پوست کمتر صدمه می بیند، بطوریکه مانع بسته شدن منافذ پوست می شوند و اکسیژن رسانی به راحتی ادامه می یابد. اما با وجود محصولات ارزان قیمت و تقلبی در بازار که با مواد تشکیل دهنده مضر خود موجب افزایش چربی پوست، حساسیت های پوستی و مهم تر از همه با مسدود کردن منافذ مانع عملکرد صحیح سلول های پوستی می شوند. به همین علت انتخاب محصولات استاندرد اولین گام برای آرایش به حساب می آید. فاقد چربی بودن یکی دیگر از فاکتورهای مهم محصول آرایشی پوست مستعد جوش است که باید به آن توجه داشته باشید. به دلیل پوشانندگی این مواد و قرارگیری طولانی مدت بر روی پوست، تنظیم چربی بسیار اهمیت دارد؛ چرا که اگر پوست چربی داشته باشید باعث افزایش سبیوم پوست و در نتیجه ایجاد جوش می شوند. برای تامین رطوبت مورد نیاز پوست در زیر آرایش نیز باید از مرطوب کننده های سبک و مناسب استفاده کنید، تا از جمع شدن چربی روی پوستتان جلوگیری شده و وضعیت پوست بدتر نشود.

از آرایش زیاد بپرهیزید

آرایش زیاد از حد باعث ایجاد لایه زخیم از همه محصولات آرایشی بر روی پوست شده و این بدان معناست که زمینه برای جوش زدن فراهم می شود. برای کاهش چربی قسمت هایی از پوست که چربتر به نظر می رسند بهتر است از کاغذهای خشک کن به جای پودر استفاده کنید. پودر ها نیز اگرچه نسبت به کرم سبک تر هستند ولی آن ها نیز موجب بسته شدن منافذ پوست می شوند و جوش ها را افزایش می دهند.

ابزارهای آرایش را تمیز نگه دارید

لوازم و ابزار آرایشی باید همواره تمیز و تازه باشند، رعایت بهداشت در همه مراحل کار آرایش به سلامت پوست کمک می کند. چربی و آلودگی به وسیله پدها، اسفنج ها و قلم موها به راحتی به پوست منتقل می شوند و در نتیجه زمینه را برای انواع بیماری ها بخصوص در زمینه پوست مستعد جوش فراهم می کنند. شستشوی منظم ابزار آرایش یکی از عوامل تضمین کننده سلامت پوست است. بعد از شستن حتما آن ها را خشک کنید تا از کیفیتشان کاسته نشود. اگر از دستتان برای کرم زدن استفاده می کنید، مطمئن باشید که تمیز و خشک باشد. کیف لوازم آرایش نیز یکی از محل های انباشه شدن میکروب ها و آلودگی است، برای تمیز نگه داشتن ابزار آرایشی شستن آن نیز الزامی می باشد.

آکنه بزرگسالان

آکنه و جوش در تصور بیشتر افراد در دوران نوجوانی بر روی پوست ظاهر می شوند، این در حالیست که اغلب افراد این عارضه پوستی را تجربه کرده اند. اما چیزی که به صورت ناآشنایی مطرح می شود، آکنه بزرگسالان است. با اینکه آکنه اکثرا جوانان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد، افراد زیادی در سنین بالاتر نیز از آن رنج می برند و به ندرت تحت درمان قرار می گیرند. داشتن پوستی صاف و بدون جوش به عنوان معیار زیبایی همواره مورد توجه بوده است، به همین دلیل ایجاد شرایط مناسب برای سلامت بیشتر پوست در هر دورانی ضروری به نظر می رسد. در این مقاله با معرفی چند ترفند درمانی، سعی در کنترل آکنه و برطرف کردن ناصافی های پوست بر می آییم.

رژیم غذایی مناسب

تحقیقات ثابت کرده است، مواد غذایی مثل نان سفید و شکلات ها که به صورت قابل توجهی قند خون و مقدار انسولین بدن را افزایش می دهند موجب بالا رفتن سطح هورمون های مردانه خواهد شد و با توجه به رابطه مستقیم این هورمون ها و جوش زدن، زمینه مساعد فراهم می شود. به همین علت برای ممانعت از افزایش سریع قند خون، بهتر است مواد غذایی با مقدار گلیسمی پایین تری را در برنامه رژیم خود استفاده کنید. لبنیات و مواد غذایی پرنمک هم تا حد زیادی بر ظاهر پوست موثر هستند. برای یافتن ماده غذایی که پوست شما را با مشکل روبرو می کند، می توانید رژیم حذفی را امتحان کنید تا موفق به پیدا کردن بهترین رژیم غذایی خود شوید.

لایه برداری از پوست

حذف سلول های مرده و آلودگی ها از سطح پوست راه مناسبی برای پاک کردن منافذ می باشد. این عمل با لایه برداری از پوست امکان پذیر شده و در نتیجه سرعت روند بازسازی و ترمیم سلول های پوست افزایش خواهد یافت. تمیز بودن روزنه های پوست کمک بسیاری در مقابله با آکنه و جوش زدن می کند. آکنه بزرگسالان در بسیاری موارد مربوط به عدم توجه به لایه برداری پوست است. تعداد دفعات و زمان بعدی مناسب برای هر شخص متفاوت است، به طوریکه هر چقدر پوست حساس تر باشد بیشتر باید مراقب بود. چرا که در این صورت برای لایه برداری محدودیت وجود دارد.

کاهش استرس

استرس تاثیر زیادی بر تشدید بسیاری از بیماری ها و عوارض پوستی دارند بخصوص جوش زدن. آکنه بزرگسالان شرایط ناخوشایندی در چهره ایجاد می کند، اما داشتن استرس و نگرانی به شدت برای درمان آن ها مضر است. هورمون استرس یا همان کورتیزول سبب التهاب بیشتر و افزایش جوش ها خواهد شد. ورزش کردن و مراقبه از راه های مفید در کنترل استرس های روزانه است کمک بسیاری در کاهش سطح هورمون کورتیزول می کند.

درمان دارویی

با مراجعه به پزشک و تجویز داروی مناسب ممکن است مقدار جوش های شما کاهش یابد. داروهایی که روی سطح هورمون های شما موثر باشند مانند قرص های ضد بارداری می توانند موجب کاهش ظاهر آکنه بزرگسالان شود. آنتی بیوتیک ها و بسیاری از داروهایی که برای بهبود و درمان مشکلات پوستی توسط پزشک تجویز می شوند نیز به عنوان متعادل کننده سطوح هورمونی بدن محسوب می شوند. روند درمان آکنه بزرگسالان نیاز به گذشت زمان چند ماهه خواهد داشت، که استفاده از شوینده مناسب پوست در کاهش این زمان تاثیر بسزایی دارد.

درمان با لیزر

بعضی مواقع آکنه بزرگسالان با درمان های معمولی کاهش نمی یابد و جای جوش و اسکارها همچنان بعث ناصافی پوست می شوند. در این موارد پیشرفت تکنولوژی و علم با لیز درمانی سبب امیدوار کردن بیماران در کاهش جوش ها شده است. متخصصان بر این باور هستند که نور لیزر به مقدار کافی به صورت ملایم بر هر جا که بتابد موجب صاف شدن ناهمواری ها می شود.